อุ่นหัวใจให้เป็นรสรัก

โคตะเชื่องกับมาโกโตะที่คอยดูแลตนแทนพ่อแม่ราวกับลูกหมาน้อย กระทั่งโตเป็นหนุ่มทั้งสองก็ยังรักใคร่กันราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน ทั้งโคตะยังบอกด้วยความภาคภูมิใจว่า “รสชาติอาหารของมาโกะซังคือรสมือแม่!!”... ทว่าวันหนึ่งการปรากฏตัวของอาริมาสะทำให้โคตะรู้สึกเหมือนโดนคมหนามแทงใจ ท่าทีของมาโกโตะก็ดูต่างไปจากปกติ... ทั้งบรรยากาศรักใคร่สนิทสนมรวมไปถึงสีหน้าเอียงอายน้อยๆ ที่ตนไม่เคยเห็นมาก่อน... ทำให้โคตะทุกข์ทรมานด้วยความกังวลและขมขื่นใจ... ขอเชิญลิ้มรสชาติของความรักที่ทั้งอบอุ่นและชวนให้คนึงหา... แม้บางคราจะเจ็บแสบแต่ก็ซึมลึกสู่หัวใจ